การทดลอง มนุษย์ได้พัฒนาและเพิ่มจำนวนบนโลกเป็นเวลาหลายล้านปี และดำเนินไปอย่างอิสระภายใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว ในฐานะสัตว์สังคม มนุษย์จำเป็นต้องติดต่อสื่อสารกับเผ่าพันธุ์ของตนเองอย่างต่อเนื่องในการดำรงชีวิต และการศึกษา ซึ่งเอื้อต่อการมีสุขภาพดี การพัฒนาร่างกาย และจิตใจของเรา ด้วยการพัฒนาด้านวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี
สายตาของเราจับจ้องไปที่ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว และโลกก็เป็นบ้านที่มีชีวิตแห่งเดียวที่เราสนใจ แต่เราอาศัยอยู่บนพื้นผิวโลกเป็นเวลาหลายแสนๆ ปี นี่คือสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมที่สุดของเรา ตั้งแต่ปลายปี 1960 ถึงต้น 1970 นาซาดำเนินการลงจอดบนดวงจันทร์ 7 ครั้ง โดยอะพอลโล 13 สำเร็จทั้งหมด 6 ครั้ง ส่งนักบินอวกาศลงบนพื้นผิวดวงจันทร์ได้ 12 คน
ยังเป็นครั้งแรกที่มนุษย์ลงจอดบนดาวเคราะห์ดวงอื่นอย่างแท้จริง ไม่ว่าจะเป็นทางด้านจิตใจหรือร่างกาย มนุษย์ไม่ได้ปรับตัวให้เข้ากับชีวิตในอวกาศ หรือบนฟากฟ้าอื่นๆ แน่นอนว่าพวกเขาอาจมีชีวิตอยู่ได้ในระยะเวลาสั้นๆ หากเวลานานเกินไป ย่อมมีผลกระทบอย่างแน่นอนตัวอย่างเช่น ก่อนหน้านี้นาซาได้ทำการวิจัยเกี่ยวกับนักบินอวกาศฝาแฝดที่เหมือนกันคือ สก็อตต์ เคลลี และมาร์ก เคลลี
ผลลัพธ์ที่พิสูจน์ให้เห็นว่า สิ่งมีชีวิตในอวกาศจะส่งผลกระทบบางอย่างต่อกล้ามเนื้อโครงร่าง และแม้แต่ยีนของเรา เมื่อมนุษย์เข้าสู่อวกาศ พวกเขาจะสูญเสียการปกป้องชั้นบรรยากาศของโลก และสนามแม่เหล็กการแผ่รังสีของอนุภาคพลังงานสูงในอวกาศ จะมีผลกระทบต่อร่างกายในระดับหนึ่ง ซึ่งเป็นผลกระทบทางกายภาพ
ประการที่ 2 การอาศัยอยู่ในอวกาศเป็นเวลานาน ยังสร้างความกดดันทางจิตใจให้กับนักบินอวกาศอีกด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การสำรวจอวกาศในระยะยาวนั้น ต้องทำการทดลองอย่างเพียงพอ การสำรวจอวกาศของมนุษย์ในอนาคต จะมุ่งเน้นไปที่ 2 ด้าน ได้แก่ การสำรวจดวงจันทร์โดยมนุษย์ และแม้กระทั่งการสร้างฐานบนดวงจันทร์
ทิศทางที่ 2 คือการลงจอดบนดาวอังคารโดยมนุษย์ และสร้างฐานบนดาวอังคาร เนื่องจากดาวอังคารเป็นบ้านหลังที่ 2 ที่มีศักยภาพสำหรับมนุษยชาติ สิ่งที่นาซากำลังทำอยู่ในขณะนี้ คือการกลับไปยังดวงจันทร์ เพื่อตรวจสอบเทคโนโลยีที่สำคัญ และในที่สุด ก็สามารถลงจอดบนดาวอังคารโดยมนุษย์ได้
การทดลองแยกพื้นที่จำลองของรัสเซีย ตามรายงานของสถาบันปัญหาทางการแพทย์และชีวภาพ ของสถาบันวิทยาศาสตร์แห่งรัสเซีย อาสาสมัคร 6 คนจะเริ่มการทดลองแยกพื้นที่จำลองในวันที่ 4 พฤศจิกายน และจะใช้เวลา 240 วันร่วมกันในเครื่องจำลองยานอวกาศ การทดลองทั้งหมด จะจำลองนักบินอวกาศที่บินไปยังดวงจันทร์ ลงจอดบนดวงจันทร์ และทำการทดลองบนพื้นผิวดวงจันทร์
ประเด็นสำคัญของการทดลองนี้ คือเวลาที่นานเกินไป ต้องกินเวลา 240 วัน และอาสาสมัครทั้ง 6 คนต้องใช้ชีวิต เรียนและทำงานตามมาตรฐานการเหยียบดวงจันทร์อย่างเต็มที่ อาจกล่าวได้ว่าไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย ไม่มีห้องนอนหรือพื้นที่ทำกิจกรรมแยกเป็นสัดส่วน และแม้แต่ห้องน้ำก็อยู่ติดกัน ดังนั้น คุณคงนึกภาพออกว่าอาสาสมัครทั้ง 6 คนอยู่ภายใต้ความกดดันทางจิตใจมากแค่ไหน
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การทดลองที่คล้ายกันต้องมีอาสาสมัครชาย และหญิงในเวลาเดียวกัน และการทดลองที่เกี่ยวข้องจะต้องเสร็จสิ้นกระบวนการทั้งหมด จะถูกแบ่งออกเป็นหลายขั้นตอน และบางครั้งจำเป็นต้องสวมชุดอวกาศที่หนัก เพื่อจำลองกิจกรรมบนพื้นผิวดวงจันทร์ หากสภาพจิตใจของอาสาสมัครไม่ดี ก็อาจอยู่ได้ไม่ถึงสัปดาห์
ท้ายที่สุด มนุษย์ก็พึ่งพาโทรศัพท์มือถือ คอมพิวเตอร์ และอุปกรณ์เครือข่ายต่างๆ มากเกินไป สภาพแวดล้อมที่อยู่อาศัย ควรห่างไกลจากการแยกอุปกรณ์ความบันเทิงเหล่านี้โดยสิ้นเชิง ให้สอดคล้องกับกิจกรรมการบินอวกาศ และการลงจอดหลังดวงจันทร์ให้ได้มากที่สุด
จำเป็นต้องมีการทดลองจำลองภาคพื้นดิน และนาซาก็ได้ทำการทดลองในลักษณะเดียวกันนี้เช่นกัน ในเดือนสิงหาคม 2015 นาซาได้จัดตั้งห้องทดลองอิสระ และปิดบนทางลาดด้านเหนือของภูเขาไฟเมานาโลอา ในฮาวาย สภาพแวดล้อมทางธรรมชาติที่นี่คล้ายกับบนดาวอังคารมาก
นาซาจัดชาย 3 คน หญิง 3 คน และนักวิทยาศาสตร์ 6 คน เพื่อทำการทดลองเป็นเวลา 1 ปีในห้องปิด ซึ่งเกือบจะเป็นหนึ่งใน การทดลอง จำลองที่ยาวนานที่สุด ในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ ห้องโดยสารจำลองมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 10 เมตร สูงประมาณ 6 เมตร แต่พื้นที่กิจกรรมไม่ใหญ่มากนัก เนื่องจากติดตั้งอุปกรณ์ทดลองจำลองจำนวนมาก และทั้ง 6 คนต้องอยู่ในห้องโดยสารแบบปิดเป็นเวลาถึงปี
แน่นอนว่าพวกเขาได้รับอนุญาตให้ออกไปข้างนอกเป็นประจำ แต่เพื่อที่จะจำลองฐานดาวอังคารได้อย่างสมบูรณ์ พวกเขาจำเป็นต้องสวมชุดอวกาศที่หนักเมื่อออกไป และแม้แต่ตอนที่พวกเขาพูดคุยกับครอบครัว จะต้องมีความล่าช้าเกือบ 20 นาที นั่นคือถ้าคุณพูดอะไรสักคำที่นี่ ครอบครัวของคุณจะใช้เวลาประมาณ 20 นาทีในการตอบกลับ
ด้วยวิธีนี้ อาสาสมัคร 6 คนเข้าไปในห้องทดลองแบบปิดในเดือนสิงหาคม 2558 และออกมาจากห้องทดลองแบบปิดในเดือนสิงหาคม 2559 อาสาสมัคร 6 คนเพิ่งออกมาจากห้องทดลองแบบปิด แม้ว่าพวกเขาจะตื่นเต้นมาก แต่สภาพจิตใจโดยรวมของพวกเขาก็ไม่ปกติ
บทความที่น่าสนใจ : แข่งขันงานศิลปหัตถกรรมนักเรียน ครั้งที่ ๗
